шру́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шру́б шру́бы
Р. шру́ба шру́баў
Д. шру́бу шру́бам
В. шру́б шру́бы
Т. шру́бам шру́бамі
М. шру́бе шру́бах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)