шротакіда́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шротакіда́льны шротакіда́льная шротакіда́льнае шротакіда́льныя
Р. шротакіда́льнага шротакіда́льнай
шротакіда́льнае		 шротакіда́льнага шротакіда́льных
Д. шротакіда́льнаму шротакіда́льнай шротакіда́льнаму шротакіда́льным
В. шротакіда́льны (неадуш.)
шротакіда́льнага (адуш.)		 шротакіда́льную шротакіда́льнае шротакіда́льныя (неадуш.)
шротакіда́льных (адуш.)
Т. шротакіда́льным шротакіда́льнай
шротакіда́льнаю		 шротакіда́льным шротакіда́льнымі
М. шротакіда́льным шротакіда́льнай шротакіда́льным шротакіда́льных

Іншыя варыянты: шротакі́дальны.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)