шпі́льчыць
‘рабіць з’едлівыя папрокі каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| шпі́льчу | шпі́льчым | |
| шпі́льчыш | шпі́льчыце | |
| шпі́льчыць | шпі́льчаць | |
| Прошлы час | ||
| шпі́льчыў | шпі́льчылі | |
| шпі́льчыла | ||
| шпі́льчыла | ||
| Загадны лад | ||
| шпі́льчы | шпі́льчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| шпі́льчачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)