шпыня́ць

‘кпіць, здзекавацца з каго-небудзь (шпыняць каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шпыня́ю шпыня́ем
2-я ас. шпыня́еш шпыня́еце
3-я ас. шпыня́е шпыня́юць
Прошлы час
м. шпыня́ў шпыня́лі
ж. шпыня́ла
н. шпыня́ла
Загадны лад
2-я ас. шпыня́й шпыня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шпыня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)