шмя́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
шмя́канне | |
шмя́кання | |
шмя́канню | |
шмя́канне | |
шмя́каннем | |
шмя́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
шмя́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
шмя́канне | |
шмя́кання | |
шмя́канню | |
шмя́канне | |
шмя́каннем | |
шмя́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)