шмэ́ндрык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
шмэ́ндрык | шмэ́ндрыкі | |
шмэ́ндрыка | шмэ́ндрыкаў | |
шмэ́ндрыку | шмэ́ндрыкам | |
шмэ́ндрыка | шмэ́ндрыкаў | |
шмэ́ндрыкам | шмэ́ндрыкамі | |
шмэ́ндрыку | шмэ́ндрыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)