шмуцты́тульны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шмуцты́тульны шмуцты́тульная шмуцты́тульнае шмуцты́тульныя
Р. шмуцты́тульнага шмуцты́тульнай
шмуцты́тульнае		 шмуцты́тульнага шмуцты́тульных
Д. шмуцты́тульнаму шмуцты́тульнай шмуцты́тульнаму шмуцты́тульным
В. шмуцты́тульны (неадуш.)
шмуцты́тульнага (адуш.)		 шмуцты́тульную шмуцты́тульнае шмуцты́тульныя (неадуш.)
шмуцты́тульных (адуш.)
Т. шмуцты́тульным шмуцты́тульнай
шмуцты́тульнаю		 шмуцты́тульным шмуцты́тульнымі
М. шмуцты́тульным шмуцты́тульнай шмуцты́тульным шмуцты́тульных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)