шмаргну́ць
‘аднакратны дзеяслоў да шмаргаць (шмаргнуць хлопца, шмаргнуць рукой па носе); прашмыгнуць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| шмаргну́ | шмаргнё́м | |
| шмаргне́ш | шмаргняце́ | |
| шмаргне́ | шмаргну́ць | |
| Прошлы час | ||
| шмаргну́ў | шмаргну́лі | |
| шмаргну́ла | ||
| шмаргну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| шмаргні́ | шмаргні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| шмаргну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)