шлюбава́ць

‘спалучаць каго-небудзь шлюбам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шлюбу́ю шлюбу́ем
2-я ас. шлюбу́еш шлюбу́еце
3-я ас. шлюбу́е шлюбу́юць
Прошлы час
м. шлюбава́ў шлюбава́лі
ж. шлюбава́ла
н. шлюбава́ла
Загадны лад
2-я ас. шлюбу́й шлюбу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шлюбу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)