шкырну́ць

‘аднакратны дзеяслоу да шкыраць - ганяць, турыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шкырну́ шкырнё́м
2-я ас. шкырне́ш шкырняце́
3-я ас. шкырне́ шкырну́ць
Прошлы час
м. шкырну́ў шкырну́лі
ж. шкырну́ла
н. шкырну́ла
Загадны лад
2-я ас. шкырні́ шкырні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шкырну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)