шко́льнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
шко́льнічанне | шко́льнічанні | |
шко́льнічання | шко́льнічанняў | |
шко́льнічанню | шко́льнічанням | |
шко́льнічанне | шко́льнічанні | |
шко́льнічаннем | шко́льнічаннямі | |
шко́льнічанні | шко́льнічаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)