шклані́ць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| шклані́ць | шклані́ці | |
| шклані́ці | шклані́цей | |
| шклані́ці | шклані́цям | |
| шклані́ць | шклані́ці | |
| шклані́ццю | шклані́цямі | |
| шклані́ці | шклані́цях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)