шклані́ць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
шклані́ць | шклані́ці | |
шклані́ці | шклані́цей | |
шклані́ці | шклані́цям | |
шклані́ць | шклані́ці | |
шклані́ццю | шклані́цямі | |
шклані́ці | шклані́цях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)