шкарлупі́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| шкарлупі́нне | |
| шкарлупі́ння | |
| шкарлупі́нню | |
| шкарлупі́нне | |
| шкарлупі́ннем | |
| шкарлупі́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)