шве́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шве́йнік шве́йнікі
Р. шве́йніка шве́йнікаў
Д. шве́йніку шве́йнікам
В. шве́йніка шве́йнікаў
Т. шве́йнікам шве́йнікамі
М. шве́йніку шве́йніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)