шве́дка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шве́дка шве́дкі
Р. шве́дкі шве́дак
Д. шве́дцы шве́дкам
В. шве́дку шве́дак
Т. шве́дкай
шве́дкаю		 шве́дкамі
М. шве́дцы шве́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)