шванкава́ць
‘бракаваць, быць дрэнным (здароўе, надвор'е шванкуе)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| шванку́е | шванку́юць | |
| Прошлы час | ||
| шванкава́ў | шванкава́лі | |
| шванкава́ла | ||
| шванкава́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| шванку́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)