ша́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ша́хканне | |
ша́хкання | |
ша́хканню | |
ша́хканне | |
ша́хканнем | |
ша́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ша́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ша́хканне | |
ша́хкання | |
ша́хканню | |
ша́хканне | |
ша́хканнем | |
ша́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)