шасціто́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шасціто́мнік шасціто́мнікі
Р. шасціто́мніка шасціто́мнікаў
Д. шасціто́мніку шасціто́мнікам
В. шасціто́мнік шасціто́мнікі
Т. шасціто́мнікам шасціто́мнікамі
М. шасціто́мніку шасціто́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)