шасцірадко́ўе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| шасцірадко́ўе | шасцірадко́ўі | |
| шасцірадко́ўя | шасцірадко́ўяў | |
| шасцірадко́ўю | шасцірадко́ўям | |
| шасцірадко́ўе | шасцірадко́ўі | |
| шасцірадко́ўем | шасцірадко́ўямі | |
| шасцірадко́ўі | шасцірадко́ўях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)