шасцігра́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
шасцігра́ннік | шасцігра́ннікі | |
шасцігра́нніка | шасцігра́ннікаў | |
шасцігра́нніку | шасцігра́ннікам | |
шасцігра́ннік | шасцігра́ннікі | |
шасцігра́ннікам | шасцігра́ннікамі | |
шасцігра́нніку | шасцігра́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)