шасцігра́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шасцігра́ннік шасцігра́ннікі
Р. шасцігра́нніка шасцігра́ннікаў
Д. шасцігра́нніку шасцігра́ннікам
В. шасцігра́ннік шасцігра́ннікі
Т. шасцігра́ннікам шасцігра́ннікамі
М. шасцігра́нніку шасцігра́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)