шасцяры́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шасцяры́к шасцерыкі́
Р. шасцерыка́ шасцерыко́ў
Д. шасцерыку́ шасцерыка́м
В. шасцяры́к шасцерыкі́
Т. шасцерыко́м шасцерыка́мі
М. шасцерыку́ шасцерыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)