шасцяро́нчаты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шасцяро́нчаты шасцяро́нчатая шасцяро́нчатае шасцяро́нчатыя
Р. шасцяро́нчатага шасцяро́нчатай
шасцяро́нчатае		 шасцяро́нчатага шасцяро́нчатых
Д. шасцяро́нчатаму шасцяро́нчатай шасцяро́нчатаму шасцяро́нчатым
В. шасцяро́нчаты (неадуш.) шасцяро́нчатую шасцяро́нчатае шасцяро́нчатыя (неадуш.)
Т. шасцяро́нчатым шасцяро́нчатай
шасцяро́нчатаю		 шасцяро́нчатым шасцяро́нчатымі
М. шасцяро́нчатым шасцяро́нчатай шасцяро́нчатым шасцяро́нчатых

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)