шаставі́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шаставі́к | шаставікі́ | |
| шаставіка́ | шаставіко́ў | |
| шаставіку́ | шаставіка́м | |
| шаставіка́ | шаставіко́ў | |
| шаставіко́м | шаставіка́мі | |
| шаставіку́ | шаставіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)