шальме́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шальме́ц | шальмяцы́ | |
| шальмяца́ | шальмяцо́ў | |
| шальмяцу́ | шальмяца́м | |
| шальмяца́ | шальмяцо́ў | |
| шальмяцо́м | шальмяца́мі | |
| шальмяцу́ | шальмяца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)