шалапу́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шалапу́тка | шалапу́ткі | |
| шалапу́ткі | шалапу́так | |
| шалапу́тцы | шалапу́ткам | |
| шалапу́тку | шалапу́так | |
| шалапу́ткай шалапу́ткаю |
шалапу́ткамі | |
| шалапу́тцы | шалапу́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)