шабло́н

‘агульнавядомы, збіты ўзор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шабло́н шабло́ны
Р. шабло́ну шабло́наў
Д. шабло́ну шабло́нам
В. шабло́н шабло́ны
Т. шабло́нам шабло́намі
М. шабло́не шабло́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)