ша́бельнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ша́бельнік | ша́бельнікі | |
| ша́бельніка | ша́бельнікаў | |
| ша́бельніку | ша́бельнікам | |
| ша́бельніка | ша́бельнікаў | |
| ша́бельнікам | ша́бельнікамі | |
| ша́бельніку | ша́бельніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)