чы́сцік

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чы́сцік
Р. чы́сціку
Д. чы́сціку
В. чы́сцік
Т. чы́сцікам
М. чы́сціку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)