чыно́ўніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чыно́ўніцтва | |
| чыно́ўніцтва | |
| чыно́ўніцтву | |
| чыно́ўніцтва | |
| чыно́ўніцтвам | |
| чыно́ўніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)