чыно́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чыно́ўніцкі чыно́ўніцкая чыно́ўніцкае чыно́ўніцкія
Р. чыно́ўніцкага чыно́ўніцкай
чыно́ўніцкае		 чыно́ўніцкага чыно́ўніцкіх
Д. чыно́ўніцкаму чыно́ўніцкай чыно́ўніцкаму чыно́ўніцкім
В. чыно́ўніцкі (неадуш.)
чыно́ўніцкага (адуш.)		 чыно́ўніцкую чыно́ўніцкае чыно́ўніцкія (неадуш.)
чыно́ўніцкіх (адуш.)
Т. чыно́ўніцкім чыно́ўніцкай
чыно́ўніцкаю		 чыно́ўніцкім чыно́ўніцкімі
М. чыно́ўніцкім чыно́ўніцкай чыно́ўніцкім чыно́ўніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)