чыно́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чыно́ўніца чыно́ўніцы
Р. чыно́ўніцы чыно́ўніц
Д. чыно́ўніцы чыно́ўніцам
В. чыно́ўніцу чыно́ўніц
Т. чыно́ўніцай
чыно́ўніцаю		 чыно́ўніцамі
М. чыно́ўніцы чыно́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)