чыно́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чыно́ўнік чыно́ўнікі
Р. чыно́ўніка чыно́ўнікаў
Д. чыно́ўніку чыно́ўнікам
В. чыно́ўніка чыно́ўнікаў
Т. чыно́ўнікам чыно́ўнікамі
М. чыно́ўніку чыно́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)