чыно́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чыно́ўны чыно́ўная чыно́ўнае чыно́ўныя
Р. чыно́ўнага чыно́ўнай
чыно́ўнае		 чыно́ўнага чыно́ўных
Д. чыно́ўнаму чыно́ўнай чыно́ўнаму чыно́ўным
В. чыно́ўны (неадуш.)
чыно́ўнага (адуш.)		 чыно́ўную чыно́ўнае чыно́ўныя (неадуш.)
чыно́ўных (адуш.)
Т. чыно́ўным чыно́ўнай
чыно́ўнаю		 чыно́ўным чыно́ўнымі
М. чыно́ўным чыно́ўнай чыно́ўным чыно́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)