чыналю́бства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чыналю́бства | |
| чыналю́бства | |
| чыналю́бству | |
| чыналю́бства | |
| чыналю́бствам | |
| чыналю́бстве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)