чу́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чу́хканне | |
чу́хкання | |
чу́хканню | |
чу́хканне | |
чу́хканнем | |
чу́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
чу́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чу́хканне | |
чу́хкання | |
чу́хканню | |
чу́хканне | |
чу́хканнем | |
чу́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)