чу́фканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чу́фканне | |
чу́фкання | |
чу́фканню | |
чу́фканне | |
чу́фканнем | |
чу́фканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
чу́фканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чу́фканне | |
чу́фкання | |
чу́фканню | |
чу́фканне | |
чу́фканнем | |
чу́фканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)