чо́ўкаць
‘утвараць характэрныя гукі (напр., пры глытанні)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
чо́ўкаю | чо́ўкаем | |
чо́ўкаеш | чо́ўкаеце | |
чо́ўкае | чо́ўкаюць | |
Прошлы час | ||
чо́ўкаў | чо́ўкалі | |
чо́ўкала | ||
чо́ўкала | ||
Загадны лад | ||
чо́ўкай | чо́ўкайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
чо́ўкаючы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)