чатырохто́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чатырохто́мнік | чатырохто́мнікі | |
| чатырохто́мніка | чатырохто́мнікаў | |
| чатырохто́мніку | чатырохто́мнікам | |
| чатырохто́мнік | чатырохто́мнікі | |
| чатырохто́мнікам | чатырохто́мнікамі | |
| чатырохто́мніку | чатырохто́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)