чатырохрадко́ўе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чатырохрадко́ўе | чатырохрадко́ўі | |
чатырохрадко́ўя | чатырохрадко́ўяў | |
чатырохрадко́ўю | чатырохрадко́ўям | |
чатырохрадко́ўе | чатырохрадко́ўі | |
чатырохрадко́ўем | чатырохрадко́ўямі | |
чатырохрадко́ўі | чатырохрадко́ўях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)