чатырохрадко́вік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чатырохрадко́вік чатырохрадко́вікі
Р. чатырохрадко́віка чатырохрадко́вікаў
Д. чатырохрадко́віку чатырохрадко́вікам
В. чатырохрадко́вік чатырохрадко́вікі
Т. чатырохрадко́вікам чатырохрадко́вікамі
М. чатырохрадко́віку чатырохрадко́віках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)