чатырохку́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чатырохку́тнік чатырохку́тнікі
Р. чатырохку́тніка чатырохку́тнікаў
Д. чатырохку́тніку чатырохку́тнікам
В. чатырохку́тнік чатырохку́тнікі
Т. чатырохку́тнікам чатырохку́тнікамі
М. чатырохку́тніку чатырохку́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)