чатырохко́рпусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чатырохко́рпусны чатырохко́рпусная чатырохко́рпуснае чатырохко́рпусныя
Р. чатырохко́рпуснага чатырохко́рпуснай
чатырохко́рпуснае
чатырохко́рпуснага чатырохко́рпусных
Д. чатырохко́рпуснаму чатырохко́рпуснай чатырохко́рпуснаму чатырохко́рпусным
В. чатырохко́рпусны (неадуш.)
чатырохко́рпуснага (адуш.)
чатырохко́рпусную чатырохко́рпуснае чатырохко́рпусныя (неадуш.)
чатырохко́рпусных (адуш.)
Т. чатырохко́рпусным чатырохко́рпуснай
чатырохко́рпуснаю
чатырохко́рпусным чатырохко́рпуснымі
М. чатырохко́рпусным чатырохко́рпуснай чатырохко́рпусным чатырохко́рпусных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)