чатырохбо́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чатырохбо́р’е | чатырохбо́р’і | |
чатырохбо́р’я | чатырохбо́р’яў | |
чатырохбо́р’ю | чатырохбо́р’ям | |
чатырохбо́р’е | чатырохбо́р’і | |
чатырохбо́р’ем | чатырохбо́р’ямі | |
чатырохбо́р’і | чатырохбо́р’ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)