часно́чнік
‘грыб’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
часно́чнік | часно́чнікі | |
часно́чніка | часно́чнікаў | |
часно́чніку | часно́чнікам | |
часно́чнік | часно́чнікі | |
часно́чнікам | часно́чнікамі | |
часно́чніку | часно́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)