часначы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| часначы́на | часначы́ны | |
| часначы́ны | часначы́н | |
| часначы́не | часначы́нам | |
| часначы́ну | часначы́ны | |
| часначы́най часначы́наю |
часначы́намі | |
| часначы́не | часначы́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)