чаро́тніца
‘расліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| чаро́тніца | |
| чаро́тніцы | |
| чаро́тніцы | |
| чаро́тніцу | |
| чаро́тніцай чаро́тніцаю |
|
| чаро́тніцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)