чаро́тніца
‘расліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
чаро́тніца | |
чаро́тніцы | |
чаро́тніцы | |
чаро́тніцу | |
чаро́тніцай чаро́тніцаю |
|
чаро́тніцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)