чаро́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чаро́тнік
Р. чаро́тніку
Д. чаро́тніку
В. чаро́тнік
Т. чаро́тнікам
М. чаро́тніку

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)