чаротакасі́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чаротакасі́лка чаротакасі́лкі
Р. чаротакасі́лкі чаротакасі́лак
Д. чаротакасі́лцы чаротакасі́лкам
В. чаротакасі́лку чаротакасі́лкі
Т. чаротакасі́лкай
чаротакасі́лкаю		 чаротакасі́лкамі
М. чаротакасі́лцы чаротакасі́лках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)