чаро́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чаро́т | чараты́ | |
| чаро́ту | чарато́ў | |
| чаро́ту | чарата́м | |
| чаро́т | чараты́ | |
| чаро́там | чарата́мі | |
| чаро́це | чарата́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)