чаро́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чаро́т чараты́
Р. чаро́ту чарато́ў
Д. чаро́ту чарата́м
В. чаро́т чараты́
Т. чаро́там чарата́мі
М. чаро́це чарата́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)