чарнабо́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чарнабо́жнік чарнабо́жнікі
Р. чарнабо́жніка чарнабо́жнікаў
Д. чарнабо́жніку чарнабо́жнікам
В. чарнабо́жніка чарнабо́жнікаў
Т. чарнабо́жнікам чарнабо́жнікамі
М. чарнабо́жніку чарнабо́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)