чарнабо́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чарнабо́жнік | чарнабо́жнікі | |
| чарнабо́жніка | чарнабо́жнікаў | |
| чарнабо́жніку | чарнабо́жнікам | |
| чарнабо́жніка | чарнабо́жнікаў | |
| чарнабо́жнікам | чарнабо́жнікамі | |
| чарнабо́жніку | чарнабо́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)